من مشكلي ندارم از سلام استفاده كنم و نه درود! يا هزار كلمه ديگه كه قرنهاست تو زبانمون رايج شده و فارسي اصيل ترش در زبان نميچرخه. ولي يه چيزي رو شخصا تحمل نميكنم مخصوصا وقتي ساكن ايران باشه آدم.
و اون استفاده از كلمات انگليسي براي چيزهايي است كه فارسي اش هست.
مثلا جديدا تو پستها ميبينم عكس با فنجان بزرگ ميذارن و يا استاتوس و ... مينويسند "ماگ" ماگ انگليسي فنجانهاي بزرگ است و من موندم وقتي ما هميشه فنجان رو داشتيم اين "ماگ" واسه چيه؟!!
يا يه باري دوستي عكس از غذا گذاشته بود و نوشته بود "چيكن فيله"
چيكن فيله؟ جان؟ الان "فيله مرغ" يا "سينه مرغ". مشكلش چيه؟!
البته من همين جمله رو براشون كامنت گذاشتم و گفتند منوي غذا همين بود. بعد فهميدم تو بسياري رستورانها غذاها با اسامي خارجيشون نوشته ميشه!!
مثال زياد داشتم ولي الان فقط همين دو تا يادمه!
خودباختگي فرهنگي رو ماهايي كه خارج از كشور هستيم نداريم، ايراني هاي داخل
كشور دارند!!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر