يه پيامهايي هست كه تمام خستگي ها رو از تنت بيرون ميكنه و به شدت بهت انرژي ميده و ميفهمي در جاي درست داري قدم برميداري. يه پيامهايي مثل اين پيام از دوستي كه در عالم مجازي با هم آشنا شديم:
"شایدخودت ندونی ولی ازوقتی باهات آشناشدم مسیرزندگیم یه جورایی عوض شد یه جورانقلاب فکری یه جورایی مغزم پوست انداخت بهترین نتیجه درسهایی بودکه از يه فمينيست گرفتم وفهمیدم چه روزهایی رودرگذشته تباه کردم به خاطرافکارپوسیده سنتی
به خودت افتخارکن دختر وناامیدنشوچون زنهاودخترای زیادی مثل من هستند که به امثال تونیازدارند، برای اینکه آگاه بشن
من دست پدرومادرت روبه خاطرتربیت دختری مستقل وآگاهی مثل تومیبوسم"
من امروز رو، روز قدردانی از زحمات رها می نامم، پس جا داره که منم ازت تشکر کنم.
پاسخحذفتو من رو با تازگی آشنا کردی و خوندن اون همه خلاصه ی کتاب رو از تو دارم. و بعد از اون هم بخش زیادی از برابری خواهیم به خاطر نکته های زیادی هست که از بین نوشته هات خوندم و یاد گرفتم. من به داشتن دوست خوبی مثل تو افتخار میکنم، و احساس میکنم که این دوستی من رو تبدیل به آدم بهتری کرده.
من جنبه ندارم بابا يكي يكي بگيد.
حذفولي از شوخي گذشته خيلي خيلي خوشحالم كه چنين نقشي رو داشتم. و البته بي اغراق بودن تو به عنوان يك مخاطب و كامنتهات دريچه ذهن من رو هم بازتر ميكرد. به جرات ميتونم بگم تنها كسي هستي كه هنيشه دقيقا اون چيزي كه مد نظرم بود رو از نوشته هام دريافت كردي و براي همين به نظراتت اعتماد دارم و هربار نقدي داشتي با دل و جان خوندم چون ميدونم داري درست نقد ميكني و تا حالا هم فكر كنم بيشترش رو گوش كردم نه؟؛)
انتقاد پذیریت خیلی بالا هست. مخصوصا به عنوان یه ایرانی. چون ما فرق بین توهین و انتقاد و البته توهین کردن و انتقاد کردن رو خوب بلد نیستیم. برای همین وقتی یه ایرانی انقدر انتقاد پذیر میشه، یعنی واقعا تلاش کرده و خودش رو ساخته.
حذفپ.ن: البته دوستانی هستن که همیشه ساز مخالف میزنن و ایراد میگیرن، و با لحن بسیار تندی هم این انتقاد ها رو مطرح میکنن (شما بخون این ایرادها رو میگیرن) و بعد که درخور نظرشون بهشون جواب داده میشه، شاکی میشن که شماها چرا انتقاد پذیر نیستین.