از خوبيهاي مهاجرت اينه كه آدم روزانه افراد مختلف با مليتهاي مختلف ميبينه و كلي بينشش نسبت به انسانها بالاتر ميره.
اينجوريه كه واسه يك كارمند داروخانه، که كرد است دست تكون ميده، غبطه ميخوره به پسر سوري چشم سبز كافه كه سوئدي رو مثل بلبل حرف ميزنه، يه بچه سومالي بامزه رو ميبينه و باهاش دالي ميكنه و بچه غش غش ميخنده! از اونور حواسش ميره پي خانواده اي سوئدي كه پدر و مادر سعي دارن دخترك ٣ ساله رو كه با كله شقي بدون جيغ و داد ميز ديگه اي براي نشستن خانواده انتخاب كرده، بيارن سر ميز خودشون و دخترك راضي نميشه كه نميشه و آدم دلش غنج ميره از شيريني اين بچه.
و همينطور كه مثلا تنها نشسته تو كافه، چند زبان مختلف از سرتاسر دنيا ميشنوه!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر