شنیدم در فیس بوک صفحه ای باز شده به نام "ما همه افغانی هستیم" ! باز یک اتفاقی افتاد و ماسک روشنفکری و هیجان زدگی ما ایرانی ها روی صورتمان نشست. پنج روایتی که دیشب نوشتم واقعیت زندگیمان است. هر کدام ما این رفتار ها ونگاه ها را داریم، من ترجیح میدادم به جای باز شدن صفحه ای که یک روزه هزاران نفر عضوش شوند و بعد که آبها از آسیاب افتاد دوباره برگردیم به همان نگاههای نژاد پرستانه  و خود برتربینی ایرانی، صفحه ای باز می شد که به ما یاد بدهد چطور انسانی رفتار کنیم، چطور کرامت انسانها را حفظ کنیم و چطور اینها را در ذهمان ثبت کنیم که ماندگار شود.
بی اختیار در وجود همه ما این رفتار غیر انسانی وجود دارد، حتی در خود من نگارنده که در همین یکسال و اندی حضورم در سوئد متوجه شدم آنها بین من ایرانی و اوی افغانی و کرد وعرب و ترک فرقی نمیگذارند ،اما همین من نوعی هرگز در ذهنم نمیگنجد به پسر افغانی، پاکستانی، عرب یا کرد ترکیه نگاه بیندازم یا اجازه بدهم با من سر صحبت را باز کنند.
میبینید ما نیاز به صفحه " همه افغانی هستیم " در عالم مجازی نداریم ما نیاز داریم یاد بگیریم" ما همه انسان هستیم" و به جای زدن یک دکمه لایک، باید دکمه ای بزنیم تا تمام باورهای غلطمان پاک شود و دوباره خودمان و ذهنمان را بسازیم!