پیش در امدی بر مسئله انتخابات

سلام دوستان عزیزم، امیدوارم هر جای این کره خاکی هستید سرزنده و شاد و سلامت باشید.

من هم کلا خوبم. از هر چیزی کمی هستم، کمی شاد، کمی خسته، کمی پر انرژی، کمی امیدوار، کمی خندان، کمی دلتنگ، کمی .....

بلاخره موفق شدم و از فیس بوک بیرون آمدم. به مدت 40/45 روز. دلیل اصلی این بود که نزدیک انتصابات است و من بیمار گونه وارد بحث میشم و بیمار گونه حرص میخورم و در نهایت بدون هیچ تاثیر مثبتی جز اعصاب خراب و بغض و لعنت به اون مملکت کاری نمیکنم. در نتیجه بهترین فرصت و بهانه بود که از اونجا بزنم بیرون و خب یقینا اولین تاثیرش این خواهد بود که اینجا بیشتر به روز خواهد شد. 

بارها خواستم درباره انتخابات یک نظر نهایی و کلی رو بنویسم اینجا ولی هی امروز و فردا کردم، هی گفتم زوده، ببین چی میشه بعد! ولی نتونستم هیچوقت جلوی دهنم رو تو فیس بوک بگیرم و متاسفم که میبینم برچسب زنی، رفتارهای احمدی نژادی در بین کسانی که اون رفتارهارو بدمیدونستند کاملا رواج داره. در واقع کافیه مخالف باشی دیگه در بین ایرانی ها با خاک یکسان میشی! خیلی ها به من میگن تو فقط تایید میخوای، تومیخوای همه حرفت رو قبول کنند! راستش شاید خیلی دروغ نباشه، اصلا کی هست که دلش بخواد هر چی بنویسه باهاش مخالفت بشه؟ این که خیلی بده، درواقع یعنی فکر تو هیچ ارزشی جز مخالفت نداره. پس قطعا آدم تایید رو دوست داره. ولی من نقد پذیر هم هستم مگر اینکه از نظر خودم در اون لحظه نقد درستی نباشه. یا نقد منصفانه ای نباشه. یاحتی نقد رو کسی بکنه که دقیقا در قطب موازی تفکر من هست خوب یه کم سخت میشه پذیرشش چون داری از یک نگاه دیگه و کاملا مخالف نقد میکنی. ولی فرضا بعضی ها خیلی خوب نقد میکنند و آدم رو به فکر وا میدارند و شاید حتی برگردی در انتهای بحث بگی قبول دارم من اشتباه کردم! متاسفانه چنین آدمهایی در میان ایرانی ها بسیار بسیار کمند.. دارم دوستانی کهاین خاصیت رو دارند و من همیشه از نظراتشون استقبال میکنم ولی خیلی کمند و معمولا هم وارد این بحثهای شلوغ من نمیشن. 

بگذریم، حالا سعی میکنم تمام نوشته های پراکنده ام رو جمع و حور کنم و دلایل مخالفتم با شرکت در انتخابات بگم. جالب اینجاست وقتی این حرف رو میزنم میگن تحریم میکنی، ولی به نظر من بین این باتحریم خیلی فرقه، من به عنوان یک فرد مختارم رای بدم یا ندم، و به عنوان یک فرد که فکر میکنه وظیفه ای هم داره سعی میکنم دلایلم رو بگم شاید کسی پذیرفت یا نپذیرفت. ولی تحریم یعنی تو بیای بگی هیچ کس حق نداره رای بده، فکر هم نکنید سوال هم نکنید نظر هم نخواید! من به ایکس میگم من به این دلیل و این دلیل احتمال شرکت کردنم در انتخابات کمه، ولی نمیگن تو نرو رای نده!
در هر صورت امروز ثبت نام انتخابات شروع شده و عزیزان اصلاح طلب هنوز تو سرو کله هم میزنند که خاتمی رو با چه قربان صدقه ای وارد عرصه کنند! انگار نه انگار که ریاست جمهوری یک مقامی است که باید با برنامه ای مشخص و مدون باشد. خیلی ها همین نقد من رو به حساب دشمنی من با خاتمی میذارند و بعد میگن تو احساسی برخورد میکنی یه بار عاشقش بودی حالا دشمنش! به نظر من این افراد حتی ذره ای فکر نمیکنند که اولا آدم قابل تغییر است و من هنوز اقای خاتمی رو به عنوان یک شخص دوست دارم ولی نمیتونم بعد از ضعفهای مکرر بگم الهی قربونت برم! برای اینکه قربونش رفتن و خنده هاش برای من آب و نان نمی شود، رییس جمهور باید قدرت اجرایی داشته باشد و قدرت ایستادگی بر سر حرفهایی که زده که در حال حاضر آقای خاتمی فاقد این خاصیت است. من در واقع از اول هم با اصلاح طلبها مشکل داشتم، همیشه میگفتم و هنوز هم بار دارم که ضربه به شخص خاتمی و دو خرداد و اصلاحات را اصلاح طلبان زدند که منفعت طلبانی بیش نبودند و نیستند.